maandag, januari 16, 2006

Effe langs...

Even op bezoek gaan bij mijn moeder moet ik niet doen. Afgelopen vrijdag was ik met een Cubaanse vriend naar de stad waar mijn moeder woont. Hij is erg geïnteresseerd in kerken en heiligen en die heb je daar in overvloed. Na afloop wilde ik ook even bij mijn moeder langs. Het was al etenstijd en ze zat samen met mijn zus over haar bord eten gebogen. Ze zag ons niets eens. Keek vooral naar mijn zus met een van pijn vertrokken gezicht omdat ze een ontsteking in haar mond heeft. Mijn vriend trok wel veel aandacht van de andere dames. Een mevrouw kwam hem vertellen dat haar man drie jaar in Indonesië had gezeten en dat zij drie jaar alleen was geweest. Hij begreep er niets van.
Mijn moeder at door. Ik besloot haar alleen te laten met mijn zus en samen met Herinaldo de door ons gekochte bloemen op haar kamer te zetten. Herinaldo viel om van verbazing van de luxe in het verpleeghuis. Zoiets hebben ze niet in Cuba.
Daarna zijn we met z’n allen maar even beneden in een zitje in de hal gaan zitten. Mijn moeder hield zowel mijn hand als die van mijn zus stevig vast. Ze begreep er allemaal niks van, leek het.
Ik voelde me een stoorzender en besloot maar weg te gaan. Herinaldo pakte haar hand nog even vast. Ze wilde hem bijna niet loslaten.
Even op bezoek gaan bij mijn moeder moet ik dus maar niet meer doen.