maandag, november 28, 2005

Huiselijke geuren

Héél zelden als ik bij mijn moeder op de etage binnenloop, stinkt het naar poep. Dat gebeurde een keer op een zaterdagmorgen. Een kar op wieltjes stond nog in de gang na te walmen. ’t Was een ongelukkige nacht geweest.
Een pieslucht bespeur ik ietsje vaker, hoewel mijn neus door veelvuldig roken gelukkig veel tegenhoudt. Er hangt geen lucht van doorgekookte aardappelen en groentes want de keuken is op de bovenste verdieping van het verpleeghuis en dat helpt. Soms ruik ik koffie, maar niet zo sterk dat het een prettig gevoel oproept. Ook de etenskar verspreidt niet veel geuren. Wat wel heftig ruikt is het schoonmaakmiddel dat de verzorgenden gebruiken om na het eten de vloer van het eetgedeelte te moppen. Dat is vreselijk, vooral als mijn moeder en ik nog aan het eten zijn.
Het ruikt nooit als thuis. Toen mijn ouders nog gezond waren en goed voor zichzelf konden zorgen, rook het naar koffie of thee en tussen de middag naar vers bereid eten. Mijn moeder had vaak bloemen staan die een heerlijke geur verspreiden. En als met kerstmis de boom stond, rook het heerlijk naar dennennaalden. In het verpleeghuis ruikt het eigenlijk naar niets. Dat mis ik en ik vraag me of mijn moeder en haar medebewoners dat ook missen.