Cursus BH aantrekken

Mijn moeder was altijd een dame en nu zij zich zelf niet meer kan aankleden, proberen wij als familie ervoor te zorgen dat ze kleren draagt die volgens ons bij haar passen. Een beetje chique. Dat gaat meestal goed. Het verpleeghuis van mijn moeder houdt ervan de mensen netjes aan te kleden.
Er bestaat een misverstand, ook binnen onze familie, dat lange broeken handig zijn als je in een rolstoel zit. Juist niet handig, blijkt. Mijn moeder mag rokken dragen. Liefst een beetje over de knie, zodat het niet zo naar binnen waait. Nu was mijn moeder sowieso niet van de minirokjes dus dat past haar goed. Maar nu het ondergoed. Iets wat je niet ziet, maar volgens ons wel belangrijk. Mijn moeder was geen ‘burn-your-bra’ type. In de meest moeilijke omstandigheden slaagde ze er altijd nog in haar BH aan te doen. Gebroken pols? Geen probleem. Ze frummelde net zo lang tot alles op zijn plaats zat. Ik betwijfel of mijn vader haar ooit heeft geholpen toen hij nog leefde.
Omdat mijn moeder altijd een BH droeg, lijkt het mij vanzelfsprekend dat ze tot haar dood zich in een BH mag hijsen. Een beetje mooi modelletje, want smaak had ze altijd wel.
Op een weekend dat ik haar bezoek is haar BH wel op een bijzondere manier aangetrokken. Haar oude borsten hangen eronder, niet erin. Samen met een verzorgende fatsoeneer ik het geheel. En vraag hoe het mogelijk is dat iemand haar BH niet goed aandoet. "Mannen, hé", zegt ze, "Uitdoen is geen probleem, maar aandoen..." Ik spreek de mannelijke verzorger. Is hij de persoon die geen BH’s kan aandoen? Ik wil hem best een cursus geven... Hij reageert een beetje geïrriteerd. "Er wordt zoveel gepraat hier..." Ik ben benieuwd waar mijn moeders BH zich bevindt, de volgende keer dat ik haar bezoek.