Bondgenoten

Soms kom je van die leuke mensen tegen met mooie ideeën. Afgelopen vrijdag was ik bij de presentatie van de brochure ‘Thuis Voelen, gids voor naasten en verpleeghuis als bondgenoten in waardige zorg’, van de Vereniging het Zonnehuis. De schrijfsters van de brochure hebben gesprekken gevoerd met zowel personeel als familie bij drie instellingen. Wat bleek uit die gesprekken: familie wil best meer tijd besteden in het verpleeghuis, als ze zich maar serieus genomen voelen. En ‘meer tijd en aandacht van naasten ontlast de zorgverleners, zodat zij hun werk met meer rust kunnen doen.’
Er staan een boel leuke tips in, bijvoorbeeld dat je als familie een placemat kunt maken met de foto van de bewoner erop en ook de eetwensen of gewoontes op een inschuifbaar kaartje. Wat mij erg aanspreekt is de rol van ICT. De tip van de schrijfster is om telecom bedrijven hun maatschappelijke verantwoordelijkheid te wijzen en wifi mogelijk te maken in de hele verpleeghuissector. Die vind ik wel goed. Want dat betekent dat als ik bij mijn moeder ben dat ik dan mijn laptop kan openklappen, skype kan openen en haar vervolgens met anderen kan laten praten of foto’s kan laten zien van kleinkinderen op webpagina’s. Voor mijn moeder is dat allemaal een brug te ver, dat had acht jaar geleden al moeten bestaan. Voor anderen kan dat zeker interessant zijn.
Maar goed, terwijl ik hier een beetje zit weg te dromen... krijg ik een berichtje van de vrouw die vanmorgen bij mijn moeder op bezoek wilde om haar mee naar buiten te nemen. Ze schrijft: “Met grote moeite binnengekomen, tja het nieuwe systeem! Pasje nodig om erin en eruit te komen vanwege de afwezige receptie!”. Naasten als bondgenoten, goed idee, maar zie eerst maar eens binnen te komen.