Marktwerking? Ja!

Ik was het weekend op bezoek bij iemand die een hotel bestiert, midden in Brussel. Het hotel moet blijven draaien, ook in deze tijden van crisis. Hij vertelde dat elke klant die een bordje ‘don’t disturb’ op zijn deur heeft hangen, hem geld kost omdat de kamermeisjes dan moeten wachten voor ze de kamer kunnen schoonmaken. Maar dat is vervolgens geen reden om die klant zijn bed uit te jagen. Want die klant moet de volgende keer wel terugkomen, dus die behandel je met grote vriendelijkheid.
We spraken over de wereld van het verpleeghuis waar nog niet zo lang geleden de mensen ’s morgens om zeven uur uit bed werden gehaald, of ze dat nu wilden of niet. Dat doen ze nu niet meer bij mijn moeder op de afdeling, hoop ik. Mijn moeder zelf komt in ieder geval altijd pas tegen half tien, tien uur uit bed. ’s Avonds heerst weer wel het regiem van ‘we besparen kosten’ in plaats van ‘we zorgen voor mensen’. Dan ligt iedereen zo vroeg mogelijk in bed.
Ik heb de neiging om dan vrolijk te roepen dat het tijd wordt voor heel veel meer marktwerking in de zorg. Als ik dat in mijn vriendenkring roep, word ik niet zo vriendelijk aangekeken.
Vervolgens kregen we het over de kredietcrisis. Of het nu zo erg was als de media ons doen geloven. We concludeerden dat we toch op z’n minst de indruk kregen dat de media de berichtgeving nog extra lekker aandikten om zelf meer omzet te genereren. Want de advertentie-inkomsten lopen ook terug. Dat is ook marktwerking. Tja...