Met de neus naar de grond

Het moet een raar gezicht zijn geweest. Mijn moeder ging, zittend in haar rolstoel, met haar neus richting schoenen en viel zo ook nog eens in slaap. En dat midden in het café. Ze deed dat zo plotseling dat de veiligheidsgordel deze keer een groot goed was, anders was ze misschien wel zo uit de stoel gerold. Het leek wel een beetje of ze dood was, maar dat was ze niet. Ze wilde ook niet meer omhoog komen. Pas toen ze in haar bed lag was het weer goed. Haar pols en bloeddruk zijn gemeten en dat was allemaal in orde. Pas ’s avonds was ze weer een beetje ‘rechtgetrokken’. Zo zie je maar, een veiligheidsriem heeft soms zijn functie. En ik moest ook even denken aan wat mijn moeder twintig jaar geleden al zei. Dat ze ‘met de neus naar de grond’ liep, waarmee ze wilde zeggen dat ze al aan het einde van haar leven was gekomen.