Nieuwe dansrok

Ik ben een nieuw flamencorok aan het maken. Mijn eerste rok heeft mijn moeder gemaakt, maar die past niet meer. Dus nu moet ik de rok zelf maken, want mijn moeder kan me niet meer helpen. Ik heb het oude patroon uit de kast gehaald, de boel met hulp van een vriendin aangepast en de meterslange stof op de grond uitgespreid om de patroondelen te knippen. En ik moet denken aan mijn moeder. Dat we bij haar thuis op onze knieën op de grond zaten. Flamencorokken hebben heel veel stof nodig. Mijn moeder zal toen een jaar of tachtig zijn geweest, maar ze klaagde niet. Ze oefende elke zondag in de kerkbanken. Zonder mijn moeder had ik die rok niet kunnen maken. Ooit kwam een buurvrouw bij mijn moeder op bezoek in het verpleeghuis. Mijn moeder greep haar jas vast en zei: ‘dat kon ik vroeger allemaal zelf’. Als de rok klaar is neem ik hem mee en laat ik hem aan haar zien.