Fitness

Ergens in een hoekje in de entreehal van het verpleeghuis staan twee fitness apparaten. Van die apparaten die je kunt gebruiken om bijvoorbeeld te fietsen terwijl je in een (rol)stoel zit. Ze staan er in het kader van de actie 30 minuten bewegen, dat is een nationaal programma om mensen aan het bewegen te krijgen, want dat schijnt gezond te zijn.
Ik vind het een beetje zuur om naar die apparaten te kijken. Als die apparaten er waren geweest toen mijn moeder uit het ziekenhuis kwam, met pas haar gerepareerde heup en haar angst om te lopen, dan waren haar benen niet zoals nu in gebogen stand vastgegroeid, misschien had ze dan zelfs nog kunnen lopen.
Overigens zag ik niemand op de apparaten aan het werk. Ze stonden er een beetje verloren bij, zonder duidelijke uitleg hoe ze te gebruiken zijn. En misschien staan ze ook te veel in het zicht. In ieder geval in het zicht van een groepje oudere dames die daar dag in dag uit vertoeft en commentaar levert op alles en iedereen. Zelf ga ik regelmatig naar de sportschool maar ik ben altijd blij dat de ramen zijn afgeplakt met dat ondoorzichtige plastic.