Niet gelukkig?

Tijdens mijn vakantie heb ik oude vrienden van mijn ouders bezocht. Hij had samengewerkt met mijn vader, en samen met zijn vrouw was hij ook ooit bij ons op bezoek geweest, toen ik een jaar of vijftien was. Welgestelde Chinezen die in de jaren negentig uit Hong Kong vertrokken toen deze stadsstaat terugkeerde in de handen van het grote China. Ze waren naar Vancouver verhuisd, naar een hoge flat in het centrum van de stad.
We werden ontvangen door de vrouw. Haar man was een paar jaar geleden overleden. Zij was inmiddels in de zeventig, wat haar absoluut niet was aan te zien. Haar iets jongere zus woonde er ook, een verdieping lager, samen met hun stokoude moeder die onlangs honderd was geworden. De moeder heb ik niet gezien maar ik kreeg wel foto's te zien van haar verjaardagsfeestje, een mooie oud dametje omringd door de familie, vooral vrouwen, want de mannen hadden het inmiddels begeven.
De dochter van in de zeventig vertelde me dat haar moeder ook een beetje leek te dementeren. Ze zorgde goed voor haar. Er was een verpleegkundige in dienst en - zoals gezegd - de andere dochter woonde bij haar moeder in. Maar nu waren alle kleinkinderen op de verjaardag geweest en sindsdien vroeg de oude moeder waar toch al die kinderen waren. Om de eenzaamheid te verdrijven hadden ze nu afgesproken dat er vaker mensen op bezoek kwamen.