maandag, juli 03, 2006

‘Wendy’


Wie verzint het dat een tillift Wendy heet? En dan ook nog een tillift uit een andere eeuw. Het is een apparaat met veel stangen en gevaarlijke hoeken. Wendy neemt dit weekend de plaats in van de gewone tillift, die kapot is.
Het is bepaald geen sinecure om mijn moeder zonder blauwe plekken in bed te tillen. Eerst moet je een draagdoek achter haar rug proberen te duwen, diep naar beneden, zodat ze er bijna op zit. Daarna moet je twee stroken langs en onder haar benen door trekken. De lift heeft ijzeren knoppen die in plastic openingen aan de boven- en onderkant van de lift vallen. Dan begint het tilgebeuren. Op de handbediening staan drie symbooltjes: een slak, een haas en een onbegrijpelijk symbool dat het hele toestel doet kantelen.
Als mijn moeder eenmaal de stoel ontstegen is, zie haar tot mijn verbazing breed glimlachen. Ik heb haar nog nooit zo tevreden gezien in de gewone tillift. De draagdoek geeft haar blijkbaar een zekerder gevoel. De doek van de gewone tillift geeft haar alleen steun onder haar armen en benen, de rest van haar lichaam zweeft in het luchtledige op weg van rolstoel naar bed.
Is het niet mogelijk om de voordelen van de twee liften te combineren?