Deskundigheid

Nu ik voor mijn werk een aantal mensen interview die een familielid in een instelling hebben wonen, valt me steeds weer op hoeveel energie en creativiteit deze mensen steken in het contact met hun familielid. Bij ouders komt het kind, meestal zelf ook volwassen, vaak een dag of een weekend thuis. Bij broers en zussen zijn het vooral uitjes vanuit de instelling. Ze verzinnen activiteiten en kijken vooral goed of hun kind/broer of zus het naar zijn zin heeft. Wandelen of fietsen, naar de dierentuin, op familiebezoek. Als ik het zo opschrijf stelt het misschien niet zo veel voor in de ogen van ‘gewone’ mensen.
Laatst sprak ik een mevrouw die voor haar dochter een soort activiteitenbord had gemaakt. Als haar dochter kwam plakte ze samen met haar de foto’s van de activiteiten op dat bord. Dat was op zich al een activiteit. Een foto van een kopje koffie, een foto van een bed. Alles om ervoor te zorgen dat haar dochter een helder beeld zou hebben van wat haar die dag te wachten stond. Verder dan een dag kon ze ook niet opnemen.
Wat ik zou willen doorgronden is wat nu precies die deskundigheid van die moeder is en of de professional die deskundigheid ook werkelijk ziet en waardeert.