Even naar buiten

Het was warm, afgelopen weekend. Ik ben maar zo veel mogelijk naar buiten gegaan met mijn moeder. Op het terras of in het park onder de bomen. Veel drinken gegeven, maar ook ijsjes, waar je dan weer dorst van krijgt. De rest van de tijd lag ze in bed om uit te rusten. Dan gaf ik haar ook van alles om te eten en te drinken, hoewel dat wel moeilijk is als iemand in bed ligt. Hoe doe je dat eigenlijk? Haar hoofdeind ietsje omhoog, dat werkt. Haar niet plat lagen liggen. Laatst was namelijk een beginnend hulpje zo bezig mijn moeder eten te geven.
Ik had medelijden met de dames op mijn moeders etage die binnen bleven, hoewel het er nog redelijk koel was. Daarom stelde ik aan de verzorgenden voor dat ik best wilde helpen om iedereen naar buiten te brengen. Helaas, ze wilden dat niet. Waarom? Ik weet niet. Misschien omdat er te weinig verzorgenden zijn, er zijn zo veel invallers de laatste tijd. Misschien omdat de stemming binnen in tegenstelling tot buiten, ver onder nul lijkt te geraken. Oh ja, één van de twee liften is ook kapot. Even naar buiten, even frisse lucht, daar heb je een dagtaak aan.