Nieuwe bedden

Mijn moeder heeft een nieuw bed. Het ziet er heel mooi uit, maar het blijkt toch niet helemaal te zijn waar het personeel om had gevraagd. Dat is altijd de reactie op nieuwe dingen, zul je misschien denken, maar de punten van kritiek zetten je wel aan het denken. Zo kan het bed niet helemaal naar de grond zakken. Volgens nieuwe regelgeving mag er binnenkort niet meer gefixeerd worden, niet meer in de stoel, niet meer in het bed, en ook geen hekken meer rond het bed. Als je dit bed zonder hekken gebruikt, kan iemand toch nog ongelukkig op de grond vallen.
Bovendien is het matras niet goed. Bij mijn moeder hadden ze gelukkig haar eigen matras meteen weer teruggelegd op het bed, in plaats van het nieuwe door de fabrikant geleverde matras. Maar bij andere, meer bedlegerige mensen was na twee of drie dagen al een verkleuring van de huid te zien geweest op de plekken waar je contact maakt met het matras. Helaas niet decubitusvrij, dus. Hoewel de fabrikant zegt van wel.
En niet onbelangrijk ongemak is dat het bed te groot is. En er is een aantal kamers waar het bed alleen op z’n kant door de deur kan.
Ten slotte is er een groot ongemak voor de verzorgenden. Het bed kan alleen maar rijden als het op de laagste stand staat. Dat is zoiets als wanneer ik de stoel van mijn moeder in de ligstand kiep en haar dan duw. Daar krijg je heel erg snel pijn in je rug van.
Het zijn mooie bedden, dat wel. En toen ik zondagavond mijn moeder een nachtzoen gaf, lag ze er echt lekker in weggestopt, met de hekken omhoog, en hekbeschermers rond haar. Ze zag er bepaald niet ongelukkig uit. Ik had er zo zelf naast kunnen gaan liggen, als het bed groot genoeg was geweest. Maar ja, mij hoeven ze niet te fixeren.