Lapjesmarkt

Ik liep laatst met mijn moeder over de lapjesmarkt. Dat vind ze heel leuk. Ze kijkt naar al de kleuren en ze grijpt naar de stoffen. Ik laat haar alles voelen en wrijf lapjes langs haar gezicht. Er zijn zo veel verschillende stoffen en alle stoffen voelen verschillend aan. Alleen zijn wij niet de enigen die op die zonnige ochtend naar de lapjesmarkt gaan. Ik krijg de neiging om tegen mensen aan te rijden. Zo’n rolstoel is een fantastisch wapen in te drukke straten. Een enorme meneer met een soort chiwawa in zijn armen met een oranje jasje aan, stapt zelfs opzij voor ons. Maar er is geen doorkomen aan, we gaan maar weer terug.