maandag, januari 24, 2011

Dromen

Als ik de etage binnenkom waar mijn moeder woont, hoor ik gelach en gepraat. Niet van verzorgenden met elkaar, maar van de bewoners met de verzorgenden. Een van de verzorgenden maakt een rolstoeldansje in het midden. Mijn moeder zit in haar stoel en krijgt het allemaal niet mee, denk ik, maar ze ziet er niet ontevreden uit. Een andere verzorgende zit naast haar en geeft haar wat zacht vers fruit. Zij schuift een krukje bij voor mij en vraagt of ik een kopje koffie wil. Ja, heerlijk. Ik neem het fruit van haar over en zij haalt koffie.
Er is ook nog een zoon van een andere bewoner van mijn moeders etage. Hij zit een stukje verderop aan een tafel met allemaal stukjes hout waarmee hij een poging lijkt te doen om een vogelhuisje in elkaar te zetten. Zijn moeder kijkt toe met een glimlach en ook een beetje trots.
Het dansen is voorbij. Een verzorgende zet de beamer aan die is aangesloten op een laptop en op internet. Ik heb deze keer op de website van mijn moeders etage een paar oude filmpjes gezet uit haar jeugd. Hoewel het voor mijn moeder niet veel betekenis meer heeft, weet ik zeker dat haar huisgenoten wel wat zullen herkennen van de stad waar zij woonde. Ik help mee de juiste filmpjes te zoeken en binnen de kortste keren roept een deel van de mensen oh en ah van herkenning. Het zijn maar korte filmpjes, en dat is maar goed ook want het concentratievermogen is niet zo groot.
Een van de verzorgenden is ondertussen samen met een bewoner een lekker hapje gaan halen bij het buffet. Daar is elk moment van de dag iets te eten. Warm of koud, zoet of hartig. Ik laat mijn moeder even alleen en ga voor haar en voor mezelf wat te eten halen. Zien eten doet eten, en de zoon en ik helpen vervolgens om ook de anderen van iets lekkers te voorzien.
Mijn moeder begint te gapen. De zoon helpt mij met haar in bed te leggen. Het bed heeft de breedte van een twijfelaar en daardoor kan ik altijd ook even bij haar gaan liggen. Dat vindt ze lekker. Het bed kan helemaal tot op de grond, en daarom hoeven er geen hekken omhoog. Als mijn moeder uit bed zou rollen, dan rolt ze op de mat en die mat geeft dan een seintje aan de verzorgende, die dan even komt kijken wat er aan de hand is. Laatst was mijn moeder op de mat gerold en lag daar lekker door te slapen. De verzorgende heeft toen het dekbed over haar heen gelegd en haar zo nog een uurtje laten liggen. Ze lag er zo lekker bij.