Visite als verstoring van de regelmaat

De afgelopen week had ik zowel op deze blog als bij het linkedin netwerk ‘Dutch Health Network - het platform voor zorg en welzijn in Nederland en België’ de vraag gesteld of in het verpleeghuis de familie altijd welkom is in de gemeenschappelijke huiskamer. Een goede reactie kwam van Arnold Veenhoff op LinkedIn en die reactie wil ik graag hier plaatsen.

“Ik heb de indruk dat verpleeg- en verzorgingshuizen veelal een medische oriëntatie hebben. De focus van zorg ligt daardoor op zorg, bedoeld als zorgen voor. Mede daardoor is er veel aandacht voor het medisch welbevinden van de mensen. Om dit te realiseren werken voornamelijk medisch geschoolde mensen in dergelijke huizen. Je kunt je afvragen of dit welbevinden van de ‘bewoners’ ook parallel loopt met kwaliteit van leven die men beoogt.
Ik denk dat naast de noodzakelijke medische aandacht, zoals van de arts, verpleegkundige en verzorgenden, er ook aandacht zou moeten zijn voor het sociaal en psychisch welbevinden van mensen. Dit betekent dat er o.a gekeken moet worden naar de leefomgeving en de invloeden op die leefomgeving.
In een normaal leven is het niet bijzonder om visite te krijgen, een kopje thee of koffie te schenken en gezamenlijk iets te ondernemen. In een normaal leven is het wel ongebruikelijk om voornamelijk contact te hebben met professionals in witte, of anders gekleurde, uniformen die zich voornamelijk bezighouden met vochtopname/faeceslijsten, medicatielijsten, en werkschema’s om mensen in en uit bed te krijgen. (Dit is uiteraard gechargeerd)
Als deze aspecten de boventoon voeren dan is het niet verwonderlijk dat visite als een verstoring van de regelmaat gezien wordt. Het kan echter ook anders, menselijker en vriendelijker. Om dit te bereiken is wel een andere kijk op zorg wenselijk en misschien zelfs wel noodzakelijk.”