Alweer geGIPt...

Mijn moeder is weer geGIPt... Er stond dat er niet veel veranderde in haar toestand. Dat gevoel heb ik ook, niet wetenschappelijk bewezen. Overigens heb ik degene die de test doet nog nooit gesproken. Wat er ook stond was dat mijn moeder zich niet afhankelijk opstelde. Dat klopt ook. Dit weekend zei een kennis die mijn moeder regelmatig ziet iets vergelijkbaars. Dat mijn moeder zo zeker was in haar gebaren. Ik heb er eens op gelet. En inderdaad. Toen ze op haar bord eten wees en daarna na zichzelf. Toen ze het ontbijtbordje in het pension omdraaide om op de achterkant te kijken naar een stempeltje... Toen ze mijn haren greep en mijn hoofd naar zich toetrok om een paar dikke zoenen te geven... Auw! Maar ook in haar onbegrijpelijke gebaren, haar vinger die naar iets voor mij onzichtbaars wijst. Haar uitdrukkingen op haar gezicht. Niks van ‘sorry dat ik besta...’

GIP staat voor Gedragsobservatieschaal voor de Intramurale Psychogeriatrie, en wordt uitgevoerd door een psycholoog.