De Mening van Deskundigen

Niet zo lang geleden zag een documentaire op televisie waar ouders van (volwassen) kinderen met een verstandelijke beperking zich aan het voorbereiden waren op de verhuizing naar een nieuwe woonplek voor de kinderen. De orthopedagoog had tegen een van die ouders gezegd dat ze haar kind, een volwassen zoon met de geest van een peuter, nog niets mocht zeggen over de verhuizing. Daar werd-ie maar onrustig van. Dus ging zij zonder haar zoon kijken naar het nieuwe huis in aanbouw.
Ik moest denken aan een man die ik vele jaren geleden interviewde over zijn dementerende echtgenote in het verpleeghuis. Hij had van de psycholoog te horen gekregen dat hij niet zo vaak op bezoek moest komen bij zijn vrouw, daar werd ze maar onrustig van. Hij had dat advies opgevolgd, om weer heel snel zijn oude gewoonte op te pakken en elke dag naar zijn vrouw te gaan. Hij vond het geen goed advies. Was hij niet al meer dan vijftig jaar getrouwd met haar? Ze konden hem toch niet de toegang tot zijn vrouw ontzeggen? Opstaan tegen de Mening van de Deskundigen… oef, durven we dat nog wel?