Oud bruin

Een weekend dat ik bij mijn moeder was, zag ik een nieuwe mevrouw. Een grote statige mevrouw. Ik stelde mezelf voor aan haar en zij schudde mij de hand terug en zei ook haar naam. En die klopte, zag ik op haar rollator.
Rond etenstijd kwam zij aan de eettafel te zitten. In het midden, tussen de anderen die een stuk minder bij de tijd zijn. Ik stond er even naar te kijken. Ze leek wel de koningin van het gezelschap. Ze keek me aan en zei: ‘hier zou ik nu wel een pilsje bij lusten’. Ik kon haar helaas niet aan bier helpen. Even later zag ik haar man. Ik zag bij hem de tekenen van heel lang voor iemand zorgen, terwijl je zelf eigenlijk niet meer kan. Uw vrouw heeft geloof ik zin in een biertje, zei ik tegen hem. Hij glimlachte. ‘Ja, een oud bruin heeft ze graag.’