Persoonsgebonden budget in het verpleeghuis

Oude mensen die alleen thuiszitten. Liever dan in een verzorgingshuis, laat staan een verpleeghuis. Volgens mij is dat ook van alle tijden, ik kan me herinneren dat er dertig jaar geleden een vrouw was die zich under cover had aangemeld voor een verzorgingshuis. Ze vond vooral de bejegening om te huilen. Mijn vader heeft ook ooit een week of twee in een verpleeghuis gewoond omdat mijn moeder in het ziekenhuis lag of rust nodig had. Hij kwam helemaal briesend weer thuis. Als we hem nog eens zo’n geintje flikten... Uit pure frustratie probeer ik me wel eens voor te stellen hoe het zou zijn als de verzorgings- en verpleeghuizen zouden moeten werken volgens de keiharde principes van de vrije markt. Ze doen het al een beetje, met die hoge inkomens van de bestuurders. Als ze die niet goed betalen, zijn die mensen weg. Gelijk hebben ze, die bestuurders. Ik wilde dat ik dat ook zo met mijn moeder zou kunnen doen. Slechte zorg! Dan betalen we niet. Dan huren wel iemand anders in die de zorg komt doen. Want mijn moeder kan natuurlijk niet zo maar even verhuizen. Dat is wel een groot verschil met die bestuurders. Een persoonsgebonden budget voor mijn moeder in het verpleeghuis? Kan dat niet geregeld worden?