Verbinding met behulp van een theedoos

Dit vind ik nu een goed idee. Niet alleen omdat het een manier is om contact te leggen met mensen met dementie, maar vooral door wat de maakster heeft gedaan. Sylphia Vissers is zelf verzorgende bij dementerenden, maar dit maakte ze voor haar eigen tante. Een herinneringendoos. Er zijn verschillende vakken, zoals gezin, vrienden en vakantie. Elke categorie heeft enkele kaarten, op een kant staat een foto, op de andere kant informatie over de persoon of het object dat op de kaart staat.
Het mooie vind ik dat de maakster de tijd heeft genomen om na te denken over het leven van haar tante en wat in diens leven van belang was en is. Ze heeft de tante veranderd van een dementerende patiënt in een verpleeghuis in de tante die uit Tilburg kwam, vrijwilligerswerk deed, een broer en een zus heeft, op vakantie ging en ook nog op verschillende plekken gewerkt heeft.
Er worden heel veel spannende dingen ontworpen om contact te leggen met mensen met dementie. De een nog mooier dan de ander. Technologische hoogstandjes, zoals de tovertafel of de CRDL [krad’l]. Verleidelijk mooie dingen. Het nadeel van al die ontwerpen is dat het geld kost en dat heeft niet iedereen. Het nadeel is ook dat het de indruk wekt dat je zonder je te verdiepen in de persoon iets kunt maken dat de zorg verbetert. Deze simpele theedoos kost niets, alleen tijd. Je moet nadenken over het leven van je tante, je moet met andere familieleden en met vrienden van je tante praten, je moet naar de bibliotheek, foto's scannen etcetera. De theedoos verbindt je met je familie en met de vrienden van je tante. Het maakt je tante tot een individu met een eigen geschiedenis. En dat draagt volgens mij veel meer bij aan de kwaliteit van de zorg.